Gry przygodowe powoli przechodzą w niepamięć, a fani z sentymentem wspominają czasy, gdy zasiadali do nowej produkcji pełnej fascynujących zagadek i zdarzeń. Na szczęście nie wszystko jest jeszcze stracone! Do zapalonych fanów tego obumierającego gatunku Phoenix Online Studios wyciąga pomocną dłoń w postaci drugiego epizodu przygód ognistowłosej agentki bostońskiego FBI.

Na początku, małe ostrzeżenie… ponieważ jest to recenzja drugiego epizodu i bez znajomości pierwszego nie ma większego sensu się zabierać za czytanie, to w tekście mogą znajdować się spoilery.



Dla osób, które zapomniały jak wyglądały wydarzenia z pierwszego epizodu, z pomocą przyjdzie w miarę długi przerywnik, który przypomni wszystkie wydarzenia z poprzedniej części. Drugi epizod zatytułowany "The Wise Monkey" rozpoczyna się w biurze FBI, w którym Erica stara się pozbierać po wydarzeniach mających miejsce w "The Hangman". Na domiar złego nasza protagonistka zyskuje nowego przełożonego, nie pałającego do niej zbytnią sympatią, zresztą ze wzajemnością. Niestety jest to tzw. „cisza przed burzą”. Z pozoru spokojną chwilę niszczy seryjny morderca ochrzczony przydomkiem "The Wise Monkey", ponieważ pozbawiania swoje ofiary uszu, języka lub oczu. Jeśli kiedykolwiek widzieliście trzy figurki małp, z których każda kolejno zasłania uszy, usta lub oczy to będziecie wiedzieć o co chodzi. Porywa on agenta, o wielkim znaczeniu dla naszej bohaterki. Od tego momentu wszystko się komplikuje i rozpoczyna walka z czasem. No właśnie, walka z czasem, to chyba za dużo powiedziane, ponieważ przez większą część gry mógłbym nawet rzec, że przez całą, wcale nie czujemy żadnej presji czasu i oddechu śmierci na karku naszego przyjaciela, a sama agentka wydaje się niezbyt przejęta całą sytuacją, więc chyba i nam trudno się tym przejmować. Dużym plusem w całym epizodzie jest fabuła. Właściwie to nic dziwnego, ponieważ gra została stworzona we współpracy ze znaną pisarką Jane Jensen, która jest odpowiedzialna m.in. za takie tytuły jak „Gabriel Knight” czy świetnie oceniane „Gray Matter”. Fabuła jest na prawdę świetna, mroczna, pełna zwrotów akcji i trzeba przyznać, że porządnie wciąga. Po każdej zakończonej sesji ma się ochotę znów wrócić do Bostonu i stawić czoła kolejnym zagadkom. Ten tytuł muszę jednak odradzić osobom, które nie przepadają za widokiem krwi oraz poodcinanych ludzki narządów, ponieważ tutaj jest ich cała masa, choć z drugiej strony to jeszcze bardziej podsyca mroczny klimat gry. Jeśli nie byliście wielkimi fanami bohaterów drugoplanowych z poprzedniego epizodu, to możecie się cieszyć, ponieważ większość z nich stała się bohaterami trzecioplanowymi, a nawet czwarto. Przez całą grę z niektórymi będziemy mieli okazję jedynie raz pogawędzić, a i to także nie będzie jakąś zbytnio rozwiniętą dyskusją

Gdy pierwszy raz przeczytałem o tej produkcji, to podchodziłem do niej bardzo sceptycznie. Głównie ze względu na to, że główna bohaterka posiada specjalne zdolności, które będziemy wykorzystywać w trakcie zagadek. Nie do końca byłem przekonany, czy to jest dobry pomysł. Jestem bardziej zwolennikiem realizmu jeśli chodzi o przygodówki. Na szczęście moje obawy okazały się bezpodstawne, ponieważ paranormalne zdolności Ericki świetnie wpisują się w klimat całej rozgrywki i są one bardzo ciekawym dodatkiem, którego nie spotkaliśmy jeszcze w innych tytułach. Zostały one dodane w bardzo subtelny sposób, a używanie "mocy" do rozwiązywania zagadek jest tak na prawdę instynktowne. Gdy jesteśmy niemal 100% pewni kto jest tym złym, na jaw wychodzi masa przeczących faktów, nie raz mieszających nam ostro w głowie i zmuszających do kolejnych spekulacji. Ten epizod poszerza nasz repertuar nadnaturalnych zdolności o nową moc zwaną „synergią”. Polega ona na tym, że po włączeniu tej zdolności otwieramy ekwipunek i wybieramy przedmiot, w tym momencie pojawia nam się zamazany obraz i by go wyostrzyć potrzebujemy kolejnych przedmiotów powiązanych ze sobą. Gdy już je zdobędziemy to obrazek zaczyna świecić, a my uzyskujemy dostęp do tego wspomnienia. Na szczęście tak jak wspomniałem nie musimy używać "trzeciego oka" na okrągło… bądź co bądź jest to kryminał i głównym naszym zadaniem jest prowadzenie śledztwa a parę zdolności są jedynie dodatkiem, co widać i to się chwali.