O grze „Loki” niewiele było wiadomo przed jej wydaniem. Działo się tak za sprawą tego, że jej zapowiedzi były publikowane zaledwie kilka miesięcy przed premierą. Zapowiadała się świetna gra typu action RPG, która miała być konkurencją dla serii „Diablo”.


Niestety jak okazało się po jej wydaniu firma „Cyanide” częściowo zawiodła moje oczekiwania, co do tytułu. Jest to gra dobra, lecz niedorównująca tytułom takim jak „Diablo” czy „Tytan Quest”. Do gry dołączone są dodatki a mianowicie płyta ze ścieżką dźwiękową oraz „Wielka Księga Wiedzy”, która pozwoli nam bliżej zapoznać się z zasadami gry oraz historią jak i zdolnościami poszczególnych postaci.

Fabuła
Scenariusz gry jest kompilacją różnych mitologii. Wcielamy się w jedną z czterech postaci, aby stawić czoła starożytnym bogom i demonom. Grę możemy przejść jako nordycki barbarzyńca, grecka wojowniczka, aztecka szamanka czy egipski czarnoksiężnik. Wspólnym celem każdej z powyższych postaci jest pokonanie boga śmierci i zniszczenia Setha, który przebudził się po swoim kilkusetletnim śnie.

Każdą z postaci będziemy mieli dostęp do różnych lokacji np. grając nordykiem przemierzymy lodowe jaskinie oraz ośnieżone góry a wybierając egipskiego maga poznamy dokładniej bezkresne pustynie oraz zwiedzimy grobowce. Ciekawostką jest jednak to, że którąkolwiek postać wybierzemy to i tak prędzej czy później zostaniemy zmuszeni do zwiedzenia wszystkich lokacji w poszukiwaniu pana zniszczenia. Jeśli jesteście fanami mitologii to fabuła przypadnie wam do gustu. Mamy możliwość spotkania i ujrzenia takich bogów jak Izyda, Atena, Odyn oraz wielu innych. Od nich właśnie dostajemy większość misji. Zadania w grze nie są jednak zbyt oryginalne, przez co gra traci wiele uroku. Mianowicie wszystkie misję są z typu „Pójdź i Zabij a następnie przynieś trofeum” co po dłuższym graniu staje się monotonne.

Grafika
Testowałem Loki’ego grając na naprawdę dobrej konfiguracji, i mimo komputera znacząco prześcigającego wymagania tytułu nie ominęły mnie konkretne lagi. Gra przy dużej ilości przeciwników, (z jaką najczęściej mamy doczynienia) zacina się do tego wręcz stopnia, że nie da się poruszać, a co za tym idzie, należy przyzwyczaić się do częstych śmierci. Kamerę można ustawić dowolnie, co jest niewątpliwym plusem, gdyż podczas rozgrywki trzeba nią stale operować, aby nie przeoczyć skrzyni czy grupki przeciwników. Wadą jednak są drzewa, przez które postać po prostu przebiega jakby ich nie było. Zdarza się także czasem po teleportacji, że w dziwny sposób znika całe otoczenie i zostaje sama roślinność. Za niedociągnięcie (lub wyjątkowo kiepski pomysł) uważam także góry, na których znajdują się przeciwnicy oraz skrzynie ze skarbami, a na które nie ma dojścia (wyjątkowo kiepski żart od strony programistów). Przykrym faktem jest także to, że twórcom nie chciało się opracowywać nowych mapek i niektóre lokacje powtarzają się jak np. Wulkan w fortecy goblinów oraz Zamek, w którym musimy znaleźć fragment ognia. Bronie oraz ekwipunek w grze od strony graficznej zostały zrobione bardzo przyzwoicie. Za pomocą run możemy ulepszyć swoją broń, a kiedy to zrobimy, to jej wygląd zmienia się zależnie od rodzaju takowej. Szczególny nacisk w grze położono na widoku bryzgającej wszędzie krwi. Przy każdym uderzeniu widać jak z przeciwnika (lub z nas) tryska czerwony strumień, który można potem ujrzeć na ziemi.

Dźwięk
Muzyka w grze nie jest może najwyższej jakości, jednak została poprawnie dopasowana do poszczególnych lokacji. Niestety po dłuższym słuchaniu staje się prawdziwie monotonna i raczej nie zachwyci przeciętnego gracza. Natomiast efekty dźwiękowe takie jak wycie wilka czy uderzenia broni zostały wykonane znakomicie. Aspekt ten sprawia, że gra nabiera uroku, słychać, iż na ekranie coś się dzieje. Niewątpliwie jest to wielki plus dla tej gry.


Grywalność i Sterowanie
Loki został stworzony pod kątem dawania jak największej radochy z siekania zastępów wrogów. Gra jest pełna przemocy i krwi (tej w szczególności), więc osoba kupująca ją po to żeby mieć się na czym wyżyć po ciężkim dniu napewno się nie zawiedzie. Występują w niej jednak także elementy logiki (co rzadko spotykane jest w tego typu grach), jak np. walka z wilkiem Fenrir’em gdzie trzeba go wpierw doprowadzić do furii a następnie naprowadzić na pułapkę. Niestety czasu nie umila na pewno wielka (czy też wręcz nieograniczona) liczba błędów. Większość z nich poprawiają łatki, lecz niestety spora ilość nadal męczy. W grze możemy poświęcić się wierze w jedno z trzech bóstw, co da nam możliwość pozyskania specjalnych umiejętności lub samotnie bez żadnego zwierzchnika czy specjalnych mocy przejść całą grę. Nie jest to może żadna nowość w tego typu grach, ale bez tego aspektu gra byłaby po prostu nudna. Niestety występuje jedna nieprzeciętnie duża wada. Gra okropnie długo się wczytuje (porównywalnie do Gothic 3).

Postacią steruje się oraz walczy za pomocą myszki oraz klawiatury. Podobnie sprawa ma się do poruszania po menu. Krótko rzecz ujmując sterowanie jest bardzo proste jednak i tu występuje wada, a mianowicie błąd blokady w niektórych miejscach na mapce (zwłaszcza ziemie Azteckie).

Poziom Trudności
Gra posiada 3 poziomy trudności: Śmiertelnik, Bohater oraz Bóg, jednakże trudność w grze wyznacza sam sposób gry. Jeśli jesteś zwolennikiem biegania po całej mapce i zabijania wszystkiego, co się rusza to zapewnisz sobie tym sposobem praktycznie nieśmiertelność, jednakowoż, preferując stawianie na sprzęt i umiejętności będzie zdecydowanie trudniej. Jeśli nadal komuś mało może także zrezygnować z opatrzności bóstw i przejść grę bez pomocy żadnych umiejętności (nie polecam, ale są i hardkorowcy).

Multiplayer
W grze występują 2 tryby multiplayer. Można bawić się w sieci lokalnej, co jest proste, wystarczy włączyć Loki’ego wybrać tryb multiplayer i stworzyć planszę. Tryb ten pozwala nam korzystać z postaci, których używamy w singleplayerze.. Istnieje też możliwość walki w Internecie, którą żeby się cieszyć trzeba zrobić mnóstwo rzeczy. Najpierw należy zarejestrować się w programie GameCenter następnie ściągnąć najnowszą wersję jego klienta, która niestety nie jest dołączona o gry, a następnie pobrać wszystkie łatki do Lokiego. Po wykonaniu obu tych czynności trzeba zarejestrować się na głównej stronie gry i stworzyć postać a dopiero po wykonaniu tych wszystkich czynności (które zajmują mnóstwo czasu) można zakładać grę. Sądzę, że tryb walk internetowych nie jest wart całego tego wysiłku z paru prostych powodów. Klient GameCenter niestety szwankuje i częstą sytuacją jest, że nie można dołączyć do gry stworzonej przez innego gracza, a gdy sami takową stworzymy także rzadko zdarza się, że ktokolwiek może dzielić z nami przygody. Z tych powodów jedynym plusem trybu gry poprzez internet jest możliwość walki o miejsca w rankingu postaci.


Podsumowując Loki to średnio wykonany H’ n’ S’. Firma Cyanide moim zdaniem nie wysiliła się za bardzo, czego dowodem jest wręcz nieograniczona liczba błędów. Grę poleciłbym osobom, które pasjonują się grami tego typu oraz ludziom chcącym po prostu w coś ponawalać i zobaczyć krwawą sieczkę.