Ubersoldier 2, gra również znana pod nazwą „Eastern Front: Ahnenerbe Crash” i jak można się domyślić jest najzwyklejszą kontynuacją swojej poprzedniczki. Wprawdzie „jedynka” nie była złą grą, poprostu niestety nie obiła nam się zbyt głośno o uszy. Obie gry zostały stworzone przez rosyjską firmę Burut Creative Team, w których fabuła odbywa się w czasach drugiej wojny światowej. Jednakże opowiadają nam one swoją wersje wydarzeń i posiadają dość mocny motyw „Since fiction”.

Jak dobrze pamiętamy głównym bohaterem był Karl Stolz – niemiecki żołnierz, poległy na linii frontu, który w 1938 roku zostaje ponownie ożywiony przez niemieckiego naukowca Ernsta Sheffera jako „super-żołnierza”, mający na celu, wraz z innymi sobie podobnymi, rozgromić aliantów. Niestety Karl uległ urokowi Marii Schneider – członkini niemieckiego ruchu oporu i postanawia wraz z innymi rebeliantami pomóc im w uchronieniu świata od niechybnej zguby. Po wielu wysiłkach i przeszkodach udaje się mu jednak zniszczyć maszynę do tworzenia „nadludzi” i przy okazji zabić złego naukowca.
Teraz mamy rok 1945 i wszystko by wychodziło na to, że działania rzeszy chwieją się ku upadkowi. O dziwo pozostali niemieccy oficerowie, postanawiają wznowić poległy projekt „nadludzi”. Kiedy to Alianci dowiadują się o tych planach, to rzesza jest już w posiadaniu całej armii super żołnierzy. Jednak by znów nie dopuścić do zagłady świata, Karl Stolz, którym i tym razem my pokierujmy wraz z Marii Schneider, wyrusza w misje polegającą na wytropieniu nowego położenia bazy wrogów i dowiedzenia się w jakim celu wznowiono tenże projekt.

Ubersoldier 2 jest first person shooter’em, polegającym głównie na likwidowaniu różnej maści przeciwników takich jak wehrmachtowcy, esesmani i wszelkiego rodzaju super żołnierzy UberMachtu. Od czasu do czasu oczywiście, przyjdzie nam się zmierzyć z „bossami”, którzy będą nam tworzyć większe problemy. Niestety/stety jest ich bardzo niewielu.
Do walki będziemy mieli wiele broni różnego typu. W arsenale znajdziemy np. Walthera, Lugera Parabellum, Thompsona M1, "pepeszę", MP40, Kar. 98k, SVT-40, miotacz płomieni, bazookę oraz kilka innych narzędzi zniszczenia. Każda broń została bardzo dobrze dopracowana i prezentuje się bardzo ładnie. Oprócz standardowego sposobu zabijania, autorzy postarali się o możliwość korzystania z dwóch trybów walki oraz „osłony energetycznej”. Tryby nazywają się „UberSnajper” i „Berseker”. Pierwszy polega na tym, że gdy zabijemy cztery razy z rzędu przeciwników trafiając ich w głowę uaktywnia nam się on i cały widok zmienia barwę na błękitno szarą, a bronie dostają konkretnego kopa mocy. Drugi tryb zbytnio się nie różni od poprzedniego. Żeby się uaktywnił potrzeba nam czterech zabójstw nożem, wtedy nasz obraz zmienia nam się na czerwono i biegamy z żądzą zabijania niczym jakiś demon. Oczywiście w czasie trwania obu trybów jesteśmy nieśmiertelni. Osłona energetyczna, ma to do siebie, że na krótki czas możemy wywołać pole wokół siebie, które będzie bardzo skutecznie wchłaniało ołów, który został skierowany w naszym kierunku. Po każdym taki uaktywnieniu trybu, nasz bohater, dostaje punkty, dzięki którym ma możliwość poprawić swoje Zdrowie, Energię, Osłonę, Czas Trybu Specjalnego czy Celność.

Jak już wcześniej wspomniałem towarzyszyć nam (choć nie zawsze) będzie Marii Schneider, która niejednokrotnie nam uratuje tyłek. Miejscami w wykonaniu misji pomogą inni towarzysze ruchu oporu, jednak nad nimi nie będziemy, mieć żadnej kontroli.

Oczywiście oprócz zabijania na wszelkie sposoby wrogów, będziemy mieli parę misji, np.: ucieczka przed hitlerowcami, czy znalezienie odpowiedniej dźwigni lub przycisku, żeby przejść dalej. Niestety autorzy nie będą od nas wymagać zbyt wielkiego główkowania, ponieważ wszystkie misje są do bólu liniowe i zawsze istnieje tylko jedna słuszna droga.

Poza ładnymi giwerami i strasznymi mutantami, Ubersoldier oferuje nam, bardzo różnorodne, duże i stojące na porządnym poziomie graficznym lokacje. W grze będziemy mieli możliwość zwiedzenia Berlinu, Afryki czy tajemniczej twierdzy w Tybecie. W tyle także nie stoją efekty specjalne, jak na przykład kłęby dymu, kurzu czy wybuchy, które wyglądają naprawdę realistycznie. Ciekawie również zrobili motyw z deszczem, który spływa nam po ekranie i zmniejsza widoczność. Niestety często bywa tak, że zabity nieprzyjaciel wtapia się w tło i np. ręka czy noga wystaje zza ściany czy drzwi, co czasem może irytować nasze oko.

Do muzyki czy dźwięku również nie ma do czego się przyczepić. Odgłosy walk wybuchów czy rozmów autorzy zrobili bardzo ładnie, a muzyka, gdy trzeba, potrafi dodać napięcia. Dziwny jedynie, może być fakt, że niemieccy żołnierze rozmawiają miedzy sobą po angielsku…

Gra została wykonana staranie, bez większych zastrzeżeń. Grało mi się w nią naprawdę przyjemnie i powinna nas wciągnąć na parę godzin. Niestety jak to się ma z grami niskobudżetowymi, nie oferują nam nic innowacyjnego czy oryginalnego, więc dla osób, które szukają czegoś nowego, ten tytuł nie jest najlepszym wyborem. Jednak dla wszystkich, którzy chcą się tylko zrelaksować zabijając i mordując niemieckich hitlerowców, jak najbardziej polecam, w szczególności, że gra kosztuje tylko dwadzieścia złotych, a po przejściu singla, możemy jeszcze zmierzyć się wraz z innymi w multiplayerze.