Moto GP’07 to kolejna arcade’ówka znanej firmy THQ. Trzecia z całej serii, w której wyścigi odbywają się na szybkich i niebezpiecznych motorach. Grę wydano na Xbox360 oraz na PC, miałem przyjemność pograć na tej ostatniej platformie, a co przeżyłem i zobaczyłem to w tej recenzji wam opiszę ;p.

Zapoznajmy się z Poziomami

Już po włączeniu gry, i obejrzeniu intra , po chwili wyskakuję nam okienko z wyborem poziomu trudności , oto ich krótka charakterystyka:
-Rookie (nowicjusz) – Na tym poziomie trudności, nawet po upadku z motoru na którymś z zakrętów mamy możliwość dogonienia pozostałych zawodników i wygrania wyścigu .
-Pro (średni) – ten poziom nie różni się specjalnie niczym od poprzedniego, poza tym iż przeciwnicy jeżdżą szybciej, i trudniej jest ich dogonić po upadku.
-Champion(mistrz) – Najtrudniejszy poziom, jazda w tym trybie jest bardziej realistyczna, trzeba, częściej wykorzystywać hamulce, łatwiej wpaść w poślizg.
-Legend- Na początku jest zablokowany i dostępny jest dopiero po przejściu Championa , na tym poziomie nie można pozwolić sobie na żaden błąd, w zakręty trzeba wchodzić w idealnej linii.

Coś o grze
W tej grze naszym zadaniem jest wygranie wszystkich cykli zawodów MotoGP składającym się z 18 kolejnych torów , na których zdobywamy punkty do klasyfikacji ogólnej, w tej odsłonie gry pojawiły się także motocykle o pojemności silnika 800 cm 3. Wziąć udział w zawodach można na dwa sposoby, pierwszy to dołączenie do już istniejącego składu i wcielenie się w jednego z znanych zawodników, lub stworzenie własnego teamu. Co prawda tryb ten nie jest za bardzo rozbudowany, ale możemy wybrać własne logo oraz kolorystykę, otrzymujemy także punkty które mamy przydzielić pomiędzy cztery współczynniki : hamowanie, prędkością maksymalną , przyśpieszeniem oraz skręcaniem. Dodawanie punktów w trakcie sezonu nie daje odczucia specjalnej różnicy, jednak gdy zaczniemy grać innym zawodnikiem o innym ustawieniu parametrów, różnica jest wtedy widoczna jak na dłoni.
Liczba tras jest mała, ale po zapoznaniu się z kilkoma faktami, dostrzega się fakt iż na niektórych torach trzeba przejeżdżać ponad 3 razy ! A to za sprawą, jazdy próbnej oraz kwalifikacji, w tym pierwszym wypadku poznajemy trasę i porównujemy soje osiągi czasowe. Za to przy drugim wariancie musimy zdobyć jak najwyższe miejsce podczas wyścigu , dzięki czemu będziemy awansować dalej.
Autorzy dodali do gry znany już z MotoGP’03 tryb Extreme Mode w którym ścigamy się po zamkniętych trasach na autostradach i w miastach, na specjalnie przystosowanych motorach (które są szybsze od tych w normalnym trybie o jakieś 50km/h), minusem jednak tego trybu jest to iż zanim będzie dane nam w niego zagrać będziemy musieli przejść cały cykl imprez MotoGP. Tryb ten też nie zaspokoi zwolenników nielegalnych wyścigów w mieście, ponieważ ścigamy się po torach zamkniętych które wyglądają tak jakby zostały specjalnie do nas przystosowane. Koło tych dwóch rozbudowanych trybów znalazło się także miejsce dla opcji pojedynczego wyścigu oraz MultiPlayera w którym godna uwagi jest opcja Split, wystarczy posiadać drugi kontroler przy komputerze i już możemy ścigać się we dwoje. W całej grze jednak nie ma ani jednego wymyślonego motoru, ścigamy się Suzuki, Yamahą, oraz wieloma innymi seryjnymi bestiami .

Model jazdy oraz mechanika pojazdu
Wszyscy którzy grali chociaż raz gry z Serii Ned For Speed , wiedzą z jaką łatwością odnosi się w nich wygrane, jednak jazda na dwuśladzie to nie to samo co jazda na dwóch kółkach rozpędzonych do ponad 250km/h. Nawet weteran gier wyścigowych, zasiadając do MotoGP’07 będzie musiał na chwilę pójść do piaskownicy i pojeździć sobie w trybie trening, a wszystko to jest spowodowane tym że wchodzenie w zakręt motorem jest inne niż zrobienie tego samochodem, tu nie można użyć hamulca ręcznego i zrobić drifta. Jednak twórcy pomyśleli o tym i stworzyli swoisty samouczek, co prawda zadania które musimy w nim wykonać nie są najłatwiejsze, i mogą zniechęcić wielu graczy. Twórcy mogli bardziej postarać się nad tą kwestią dodając więcej łatwiejszych zadań.
Jak w wszystkich grach wyścigowych w których tworzymy własny motor, nie mogło zabraknąć własnoręcznie ustawianych zmian, w takich opcjach jak: zmniejszenie rozstawu osi, ustawienia twardości zawieszenia dla obu kół i tym podobnym. Wszystkie te zmiany są jak najbardziej widoczne przez co nawet bez znajomości języka angielskiego można domyśleć się co się zmieniło w naszej maszynie. Można także przystosować swój motor do danego toru metodą prób i błędów, a ściślej wybierając trening na danym torze a potem wrócić do ustawień, po czym przesunąć parę suwaczków i znowu sprawdzić jak pojazd się zachowuję. Czynność tą można powtarzać nawet do kilkunastu razy, aż odnajdziemy nasz złoty środek na tor.

Grafika, grywalność , muzyka
Poziom graficzny jest na odpowiednim poziomie, w przeciwieństwie do poprzedniej części dodano trójwymiarową publiczność , oraz dopracowano szczegóły w budowie motoru. Wiele osób może zarzucić tej grze iż wyglądy torów nie mają w sobie nic specjalnego i, że tory w „NFS” wyglądają lepiej, jednak najpierw trzeba się dobrze zastanowić, ponieważ jak można upiększyć tor wyścigów ?? Nikt chyba nie postawił by pośrodku toru Formuły 1 wazoników z kwiatkami, ani gapiów stojących koło toru, było by to po prostu głupie.
Muzyka w MotoGP jest i to całkiem niezła, szybkie skoczne kawałki rockowe przyśpieszają bicie serca podczas grania przez co gracz bardzo wczuwa siew rolę prowadzącego. Wszystkie kawałki wpadają w ucho, i nie ma się później wrażenia iż słoń nadepnął nam na ucho. Dźwięki maszyn są za to wspaniałe, sam warkot silnika sprawia wrażenie iż naprawdę jesteśmy na torze wyścigowym.
Dobra grafika i całkiem przyzwoita muzyka jest jednak przygaszana przez gry walność , która bije na łeb na szyję. MotoGP jest przeznaczone głównie do komputerów nowszej generacji, nawet na Radeonie X1900XT potrafił sie przyciąć na optymalnym wariancie opcji grafiki.