„Bogowie Olimpu opuścili mnie. Nie ma już nadziei...”. Kratos opuścił się z najwyższej góry spośród wszystkich w Grecji. Po dziesięciu latach męki, dziesięciu latach pełnych koszmarów, wszystko miało się zakończyć. Śmierć miała się stać jego ucieczką od szaleństwa. Ale nie zawsze tak było. Dawniej, Kratos był czempionem Bogów...

Ledwie trzy tygodnie wcześniej, został wybrany do wykonania zadania, które miało się stać jego najwspanialszym osiągnięciem. Atena, bogini mądrości, zleciła mu uratowanie swego miasta oraz zrobienie czegoś, o czym żaden śmiertelnik nie śmiał nawet pomyśleć - zabicie boga. Boga wojny, Aresa. Szalone zadanie, któremu sami Bogowie nie chcieli podołać, Kratos zaakceptował. Był to dla niego jedyny sposób, aby uwolnić się od ciężaru przeszłości. Jedyny sposób, aby zmazać z siebie winę za straszliwy błąd, który popełnił dawno temu. Błąd, który kosztował go życie jedynych istot kiedykolwiek przez niego pokochanych...


Muzyka
Jednym słowem – epicka! Monumentalna, wyniosła, poważna, nie tyle komponuje się z klimatem opowieści, co w dużej mierze sama go tworzy! Jeśli miałbym ustalić listę pięciu gier z najlepszą scieżką dźwiękową w historii, God of War na pewno by się na niej znalazł!

Aby jednak śmiertelnik mógł pokonać Boga, potrzebna jest moc jednego z najpotężniejszych istniejących artefaktów – Puszki Pandory. Ta ukryta została w Świątyni Pandory – wypełnionym mitycznymi potworami, przerażającymi pułapkami i niewyobrażalnie trudnymi zagadkami labiryncie, tworze szalonego architekta, który gotów był poświęcić wszystko w służbie bogom. Przez wieki Puszka pozostawała tam, bezpieczna i chroniona przez kolejne zastępy śmiałków próbujących ją posiąść, po śmierci przemienianych w nieśmiertelne, bezwolne bestie całą swoją egzystencję poświęcające obronie świątyni.


Pegi 18+
Gra nie bez powodu dozwolona jest tylko dla dorosłych graczy. Pomijając już nagie kobiety oraz minigierkę w której uprawiamy sex (tak, jest taka!), sposób, w jaki Kratos może traktować wrogów sprawia, że Manhunt i Punisher wyglądają jak dzieci bawiące się patykami w piaskownicy! To naprawdę nie jest gra dla młodszych...

Kratos nie był jednak zwykłym śmiertelnikiem, jak jego poprzednicy. W całym antycznym świecie znany jako Duch Sparty, wsławił się on jako bezwzględny wojownik, dowódca rozbijający armie, potwór mordujący całe wioski w imię boga któremu służył. Będąc czempionem bogów, nie tylko posiadał umiejętności, refleks i siłę nieporównywalną z siłą innych Greków, ale także Ostrza Chaosu – potężne, ukute w głębi Hadesu miecze, na stale złączone niezniszczalnymi łańcuchami z ich posiadaczem. W miarę zbliżania się do świątyni Kratos otrzymywał także inne dary od kolejnych bogów, pragnących klęski Boga Wojny. Posejdon, bóg mórz i oceanów, podarował swój gniew, objawiający się w postaci potężnych wyładowań niszczących wszystko w pobliżu Kratosa. Afrodyta oddała Wzrok Meduzy, mogący zamienić każdą istotę żywą w kamień. Artemida, swój potężny miecz, którym niegdyś zdołała pokonać tytana. Zeus podarował swoją Furię, możliwość ciskania piorunów we wrogów. Wreszcie Hades, ostatni i najhojniejszy z bogów wspierających wojownika, oddał Duchowi Sparty swoje dusze, dusze Armii Hadesu. Kratos w trakcie podróży udowodnił swój niezwykły talent, stopniowo coraz lepiej opanowując każdy z darów i pod koniec swej podróży stając się niemalże na równi potężnym z Bogami.

Istoty z jakimi musiał się zmierzyć sprawiają, że osiągnięcia Heraklesa wydają się być niczym. Już na samym początku swej podróży, jeszcze zanim flota, którą podróżował, dotarła do stałego lądu, zmuszony był stawić czoła armii nieumarłych wojowników oraz samej mitycznej Hydrze. Zaś sposób, w jaki ją pokonał! Zaprawdę powiadam wam, nie minie wiele czasu, a historia ta stanie się mitem jeszcze bardziej znanym od historii Jazona i Argonautów! Kolejne istoty zabite przez Kratosa, podobnie jak Hydra przez wieki budziły grozę w sercach śmiertelników– Minotaury, Cyklopy, Harpie, Cerbery. Żadnemu z nich Kratos nie okazał litości, skręcając dziesiątki karków, rozrywając setki ciał, odrąbując tysiące kończyn. Większość swych przeciwników Kratos zabijał tnąc swymi Ostrzami Chaosu bądź też przy pomocy któregoś z Boskich Darów, czasem jednak decydował się na znacznie brutalniejsze zachowania. Zaprawdę niezwykłym był widok Ducha Sparty powalającego na ziemię osłabionego minotaura i wbijającego ostrza prosto w gardziel rozpaczliwie broniącej się bestii! Albo Cyklopa, któremu Kratos najpierw uszkodził obie nogi uskakując między potężnymi uderzeniami, by w końcu wskoczyć mu na grzbiet i wydłubać oko...


Bonusy
Przechodząc grę na różnych poziomach trudności możemy zdobyć materiały dodatkowe w ilościach porównywalnych z tymi z wydań specjalnych filmów na DVD! Czego tu nie ma – Making of, usunięte poziomy, nie wykorzystane modele potworów, dodatkowe ubranka dla Kratosa, jest nawet specjalny tryb challenge z zadaniami dla prawdziwych hardkorowców.

Miejsca, jakie odwiedził Kratos wprawiłyby w osłupienie każdego śmiertelnika. Atakowane przez Hydry statki i oblężone przez Boga Wojny Ateny robią kolosalne wrażenie, ale to był dopiero początek podróży. Po przejściu przez Pustynię Zagubionych Dusz, Spartaninowi udało się dotrzeć do Świątyni Pandory. Monstrualna, znajdująca się na grzbiecie ostatniego z Tytanów, potężna budowla będąca dziełem szaleńca, pod każdym względem imponowała. Wypełniona setkami komnat i dziesiątkami pułapek, wymagała iście heroicznych umiejętności od każdego, kto pragnął się z nią zmierzyć. Przy całej swej groźbie jednocześnie nie mogła nie imponować geniuszem swego wykonania i wyzwaniami, które przy całym trudzie wymaganym do ich ukończenia jednocześnie dawały prawdziwą satysfakcję tym, którzy zdołali im podołać.

Teraz, trzy tygodnie od tego dnia, w którym podjął się wyzwania, Kratos stoi na samym szczycie Olimpu i pragnie zakończyć swe życie. Szuka ostatecznego końca swojego szaleństwa we śmierci. Bez względu jednak na to, czy odnajdzie spokój w śmierci, czyny, których dokonał za życia z pewnością przejdą do legendy i zainspirują wielu młodych greków, którzy pójdą w jego ślady! Nie każdy przecież przeciwstawia się samemu Bogowi Wojny! Nie w takim stylu!