Do gier typu zręcznościowo – logiczne zaglądam rzadko, a nawet bardzo. Dlatego po World Of Goo (bo o tym tytule mowa) sięgnąłem z lekką dozą niechęci. Bo co może być porywającego w grze zrobionej przez 2 osoby, a w dodatku grafika 2D. To już dla mnie wystarczający powód by powiedzieć stanowcze Nie. Lecz wszystkie mity których się trzymałem niczym „tonący brzytwy” zostały obalone już bo pierwszych etapach gry. A to za sprawą świeżości jaką ten tytuł wprowadza do tego gatunku. Co to za świeżość ? Wyjaśnię w recenzji do której zapraszam.Na wstępie...Gra została wykonana przez firmę 2D Boy w skład której jak w nazwie wchodzą dwaj mężczyźni Kyle Gablera i Ron Carmela. Są oni byłymi programistami z Electronic Arts więc co nieco wiedzą na temat gier. Autorzy jednak postawili na otwarte oprogramowania typu SDL, Open Dynamics Engine, TinyXML więc mogli pracować spokojnie nad swoim projektem i szlifowaniu tego diamentu. I jak się okazuje spod ich rąk wyszło dzieło którego nie sposób ominąć obojętnie.Rozgrywka...Głównymi bohaterami gry są dziwne glutki, tytułowe Goo, które zostały obdarzone samoświadomością i jedynym ich celem jest wydostanie się na wolność. Drogą do tego jest rura, przypominająca trochę kanalizacyjną. Zadanie z pozoru banalnie proste mamy doprowadzić stworki z punktu A do wyjścia tworząc po drodze różne mosty, kładki czy wieże z owych stworków. A ich jest kilka rodzajów: są takie jak glutek - zapałka, glutek – smoła, glutek – balon, cyber - glutki oraz inne. Lecz na każdym z etapów mamy z góry opisane ile kulek musi dojść do wyjścia aby pomyślnie ukończyć poziom. I tak jeżeli wydostaniemy więcej kulek niż jest powiedziane, to te w nadmiarze trafiają do specjalnego pokoju w którym posłużą do rozgrywki multiplayer o której później. Po pierwszym etapie pomyślałem, że skoro udało mi się w pierwszym poziomie więc kolejne to będą tylko delikatnie urozmaicone lub zostanie dodane parę elementów. I jak bardzo się myliłem przekonałem się chwilę później. Mapy są bardzo różne, choć nie da się ukryć że przydało by się odrobinę więcej lokacji. Następnym utrudnieniem jest to, że na maziaki działają prawa fizyki (kto przesypiał lekcje fizyki w szkole niech żałuje), które są bardzo dobrze oddane w grze. Siła grawitacji to chyba jeden z najbardziej doskwierających w tej grze problemów, nieraz postawienie ostatniego stwora tuż przed wyjściem spowodowało zawaleniem się konstrukcji. Na takie „wpadki” należy uważać, bo trafiają się co chwilę.Warto także kilka słów powiedzieć o przerywnikach filmowych, które to pojawiają się co jakiś czas po ukończeniu levelu. Nie są one w żaden sposób powalające lecz to co mnie w nich zaintrygowało to prostota językowa. Nie władam angielskim jakoś specjalnie dobrze (jestem w czasie nauki) ale w większości rozumiałem co mówią ( a raczej mamroczą) postacie. Bo chyba każdy rozumie takie zdanie : „let's go shopping”. Albo „Buy Goo” Kolejnym specyficznym smaczkiem dialogowym jest przeglądarka MOM (coś na styl Google) z którą możemy sobie porozmawiać. O czym ? Tego wam nie powiem żeby nie popsuć zabawy.Multiplayer...Zostałem mile się zaskoczony gdy zobaczyłem, że owa opcja istnieje. Wystarczy w menu głównym gry kliknąć na ikonę pomiędzy epizodem 1 a 4, a zostaniemy przeniesieni do pokoju w którym znajdują się kulki uratowane w nadmiarze. I tutaj zaczyna się zabawa. Z tych właśnie kulek mamy ułożyć jak najwyższą wieżę. Wysokość wieży można wysłać na serwer i rywalizować z innymi graczami. Nie ukrywam, że pomysł jest dość banalny lecz sprawdza się dobrze. Bo aby ułożyć naprawdę wysoką konstrukcje trzeba posiadać kulki, a żeby posiadać kulki należy zbierać je w nadmiarze i wszystko zamyka się w kampanii dla jednego gracza. Pomysłowe i aż chce się zbierać więcej kulek na każdym etapie.Kontrola...Sterowanie w grze również zaskoczyło mnie jak najbardziej pozytywnie. Do gry wystarczy praktycznie tylko myszka, gdyż gryzoniem wykonujemy ruchy związane z przemieszczaniem kamery oraz budową konstrukcji. Co do sterowania kulkami, a raczej wyboru którą chcemy wybrać nie jest do końca tak różowo. System odpowiadający za wybieranie jest mało precyzyjny, szczególnie kole w oczy gdy mamy bardzo dużo stworów w różnego rodzaju, wtedy trzeba się nieźle napocić żeby wybrać interesujący nas model kuleczki. Kolejnym mankamentem jest w moim odczuciu poziom trudności, jest on troszeczkę nie wyważony gdyż na początku gry zdarzają się etapy bardzo trudne, a ostanie poziomy gry bywają banalnie proste. Choć nie wiem czy nie był to zabieg celowy.Oprawa wizualna...Graficznie tytuł ten prezentuje się nadzwyczaj dobrze. Oprawa jak już wspomniałem na początku jest dwuwymiarowa. Lecz jak się okazuje w ogóle to nie przeszkadza, ładne i nasycone kolory, kulki które w zależności od konsystencji mają także inne barwy, kursor sam w sobie jest ładny. Prawa fizyki także są zachowane, konstrukcja nie jest do końca stabilna i przechyla się to na lewo, to na prawo. Nie małe znaczenie odgrywa też wiatr który potrafi czasami nam pomóc, a czasami wręcz odwrotnie.Audio...Przyszła pora na najlepszy w moim odczuciu aspekt gry, a mianowicie udźwiękowienie. Jest ono po prostu R-E-W-E-L-A-C-Y-J-N-E . Nie wiem jak panowie to zrobili ale niejedna superprodukcja mogłaby pozazdrościć oprawy audio. Mnie osobiście poruszyła muzyka z dynamicznymi uderzeniami w bębny niczym z filmu Gladiator. Są oprócz tego utwory szybkie i dynamiczne, jak również spokojniejsze (Soundtrack z gry można znaleźć w serwisie youtube wyszukajcie użytkownika orosa13 i wejdźcie w jego pliki wideo).Muzyka jest w pewnym stopniu powiązana z rozgrywką gdyż, kiedy z naszych głośników wydobywa się szybszy utwór raczej na pewno będziemy musieli szybko ukończyć konstrukcję, natomiast przy spokojniejszych rytmach musimy troszkę ruszyć szare komórki. Reasumując...Ten tytuł bez wątpienia serwuje nam coś nowego, coś czego nie było dotychczas w grach zręcznościowo - logicznych. World of Goo to gra prosta z prostą grafiką. Sam pomysł na rozgrywkę także jest dosyć płytki, lecz okazuje się strzałem w dziesiątkę. Niewątpliwie jest to piekielnie grywalny tytuł i z każdym następnym levelem nie można odejść od ekranu monitora. Dopełnieniem jest wręcz cudowna muzyka, oraz niczym nie szpecąca grafika. Zaskakującym rozwiązaniem jest nietypowy tryb multiplayer, lecz to także plus dla tej produkcji. Gorąco czekam na kolejną produkcję studia 2D Boy bo chłopacy pokazali co potrafią i że bez miliardów $ da się stworzyć świetną grę. W naszym kraju gra ukaże się w pierwszym kwartale tego roku w bardzo atrakcyjnej cenie 19,99 zł za sprawą City Interactive który jest polskim wydawcą gry. „Let's go shopping. Buy Goo !”