Drugie wejście cyfrowych smoków
Ciężko mi sobie wyobrazić, żeby ktoś w jakikolwiek sposób związany z grami wideo nie był na krakowskich Digital Dragons. Sukces drugiej edycji sprawia, iż ten festiwal zapewne będzie już obowiązkowym punktem w kalendarzu ludzi z branży wideogier czy fanów tej rozrywki.
Z mojej perspektyw – nie sięgam po żadne gry tego rodzaju od lat, a i rozwój tychże śledzę z umiarkowanym zainteresowaniem, bo bardziej rajcuje mnie historia (nie mówiąc o pokrewnych flipperach), zwłaszcza czas kiedy sam byłem prawie uzależniony, a co miało miejsce w latach 80. - niemniej wiem, że za rok muszę na DD wrócić. Na szczęście mieszkam w Krakowie i to tuż obok miejsca (niezwykłego miejsca!), gdzie się one odbyły i mam nadzieję, że za rok znów odbędą.

Gry bez zabawy
Digital Dragons określono mianem festiwalu, co podkreśla pełna nazwa: Europejski Festiwal Gier Digital Dragons. Wydaje się to niezbyt trafne, gdyż termin ten oznacza głównie imprezę artystyczną, często cykliczną, połączoną z prezentacją i konkursem oraz nierzadko z zabawą. Tymczasem dla większości uczestników „cyfrowych smoków” najważniejsze były wykłady i debaty oraz /lub sposobność nawiązania kontaktów, przedstawienia swojej oferty i możliwości. Wszystko kręciło się wokół wielu aspektów tworzenia gier oraz biznesu i marketingu, no i co z tym powiązane, pytaniami o przyszłość – w jakim kierunku ta coraz bardziej znacząca część popkultury (a może już nie tylko pop?) zmierza. Skoro więc nie festiwal to co? Konferencja? Chyba najprędzej, ale niewątpliwie uzupełniona o targi, bo było niemało stoisk firmowych, a do tego rzeczywiście część festiwalowa.



Trochę konkretów i przykładów konferencyjnych. Pierwszego dnia (19 kwietnia) odbył się panel dyskusyjny odnośnie roli edukacji pod kątem tworzenia gier wideo w Polsce. Wzięli w niej udział m.in. dr hab. Paweł Węgrzyn (kierownik Zakładu Technologii Gier UJ oraz dyrektor Europejskiej Akademii Gier ) oraz reprezentanci firm producenckich. Następnie bardzo ciekawy wykład wygłosił jeden z najważniejszych smoczych gości Guillaume de Fondaumiere. Jest on producentem gier i nie lada szychą - „(...) przekonał Unię Europejską o kulturalnych wartościach gier wideo i skutecznie lobbował francuski rząd, by wprowadzić ulgi podatkowe dla produkcji gier wideo (...) W 2008 roku Guillaume otrzymał Order Zasługi, tytuł szlachecki we Francji” (cytat ze strony organizatora). A później odbyło się aż pięć bloków wykładów – w każdym po jednym na temat pięciu zagadnień: programowanie, grafika i level design, game design, biznes i marketing. Dla przykładu: „Jak przekuć wizję gry w realny projekt?”, na temat dostosowywania przedstawianej w grze epoki do bieżących nurtów designu, mody i oczekiwań odbiorcy, „PR dla deweloperów i małych wydawców. Tworzenie strategii PR-owej gry, kontakt z mediami i budowanie społeczności", wykorzystania mediów społecznościowych, blogów i webvideo do promocji gry, relacja z wydawcą gry i sprzedanie mu projektu gry. Jak widać część była bardzo specjalistyczna, ale niektóre ciekawe nawet dla laika czy przydatne w innych branżach.

Wieczorem w klubie Lizard King tuż koło Rynku Głównego odbyła się część stricte festiwalowa, czyli gala wręczenia tytułowych nagród za najlepsze zeszłoroczne gry w czterech kategoriach: polska, polska mobilna (czyli na komórki, tablety i inne tego typu urządzenia), europejska i najbardziej innowacyjna. Organizatorzy bardzo słusznie szybko uhonorowali laureatów i dali gościom możliwość nieskrępowanej zabawy.