Niedawno na półkach sklepowych znalazła się nowa gra od studia Monolith – twórcy m.in. takich wiekowych już hitów jak Shogo czy Blood. Mowa tu oczywiście o sequelu bardzo udanego i ciepło przyjętego przez grono graczy tytułu z 2005 roku jakim jest F.E.A.R. Nie był to zwykły FPS, ponieważ oprócz szybkiej i dynamicznej akcji oferował on bardzo wciągający klimat grozy. Co prawda nie był on nazbyt oryginalny i inspiracje czerpano zapewne garściami z japońskich horrorów, ale należy przyznać, że nadało to grze unikalnego „smaczku” rzadko spotykanego w grach komputerowych. F.E.A.R. doczekał się poprzednio dwóch krótkich dodatków, które zostały jednak przyjęte bez entuzjazmu i stworzone już przez zupełnie inne studio.Jako fan całej serii wprost nie mogłem się doczekać premiery gry i gdy tylko pudełko znalazło się na moim biurku, pełen obaw i nadziei włożyłem krążek do napędu. Sama instalacja wymaga połączenia z Internetem oraz konieczne jest założenie konta w systemie Steam. Jest to co prawda bezproblemowe ale i tak należało o tym wspomnieć, jako że tradycyjnie już towarzyszy temu litania narzekań i marudzenia antyfanów Steama. Razem z dwoma płytami dvd i instrukcją dostaliśmy również przewodnik. Pomoże on, nowym graczom w zapoznaniu się z postaciami i niektórymi wydarzeniami z pierwowzoru tak aby zapewnić ciągłość fabularną. Za cenę 129 zł można by oczekiwać jeszcze przynajmniej płyty z muzyka albo jakiegoś filmu „making of…”, ale będziemy zmuszeni zadowolić się tym co jest (a nie jest to byle co).Akcja gry rozpoczyna się około pół godziny przed wybuchem w Auburn znanym z pierwszej części. Najlepiej jednak będzie jeśli fabułę naświetli nam naoczny świadek wydarzeń: „Nazywam się Michael Becket, należę do elitarnej grupy antyterrorystycznej Delta. Razem z drużyną zostaliśmy przydzieleni do misji aresztowania Genevieve Aristide – kierowniczki Armacham. Kobieta została oskarżona o niedozwolone badania w dziedzinie inżynierii genetycznej i niszczenie dowodów na nielegalną działalność korporacji. Szykuje się rutynowa misja.(…) Jedziemy opancerzonym transporterem, im bliżej celu tym większy ogarnia mnie niepokój. Chyba się zdrzemnąłem. Widziałem… dziewczynkę. Smutną, pałającą nienawiścią… i ta muzyka, jakby z dziecięcej pozytywki przyprawia mnie o dreszcze. Nareszcie na miejscu. Deszcz obmywa okulary ochronne. Wychodzimy spotkać się z przeznaczeniem (…) Nagły błysk rozświetla niebo. Fala uderzeniowa przemienia wszystkie szyby w tysiące ostrych wbijających się boleśnie w skórę odłamków. Padam na podłogę... ciemność… agenci w czarnych garniturach… szpital, wreszcie bezpiecznie. Ale czy na pewno? Pamiętam ludzi w kitlach, nic z tego co robili nie przypominało mi zwykłych czynności szpitalnych. Co oni mi do cholery zrobili? Czuję się… odmieniony.(…)” Należy zauważyć, że spotykamy się z Almą w chwili gdy uzyskała już maksimum swych mocy i nie będzie nas tylko mamić halucynacjami, lecz będzie prawie od samego początku móc kontrolować naszych wrogów, a także znacząco wpływać na otoczenie, zmieniając lub zupełnie przenosząc nas do innej lokacji.Głównym elementem gry jest walka z przeciwnikami. Lokacje gdzie przyjdzie nam walczyć będą bardziej zróżnicowane niż w pierwowzorze (np. szkoła dla dzieci) i częściej będzie dochodzić do ich zmian tak aby użytkownik nie zdążył się znudzić. Otoczenie jest teraz bardziej podatne na zniszczenia i możemy wykorzystywać jego elementy (przewrócenie biurka, szafki etc.) do tworzenia osłony przed ogniem nieprzyjaciela. Asortyment broni oraz walka bezpośrednia (np. kopniak z wyskoku) jest bardzo podobny do tego z pierwszej części. Poza standardową bronią będziemy też (na dość krótko) używać działka na dachu naszego transportera oraz poprowadzić do starcia mecha bojowego. Duży minus dało usunięcie możliwości wychylania się zza przeszkody (w lewo bądź w prawo), chociaż mogłoby to uczynić ta grę zbyt prostą. Po odwiedzeniu szpitala uzyskujemy zdolność spowalniania czasu, co daje nam wielką przewagę nad przeciwnikiem, a fakt że dość szybko się regeneruje sprawia iż możemy jej używać praktycznie w każdym starciu.Poza trybem dla jednego gracza, którego przejście nie powinno zająć więcej niż 7 godzin dostajemy całkiem przyjemny tryb multi. Zmierzenie się przez Internet z naprawdę „myślącym” przeciwnikiem i to bez opcji spowolnienia czasu jest o wiele większym wyzwaniem niż starcia z dość przewidywalnymi postaciami kierowanymi przez komputer. Multi jest wyposażony w system osiągnięć (Achievements), jednak niestety nie jest on zintegrowany z systemem Steam (jak np. w Left 4 Dead), a wielka szkoda. Mamy również możliwość zdobywania punktów na serwerach rankingowych w celu odblokowania nowych broni.Od strony graficznej twórcom gry należą się brawa. Jest to z pewnością jedna z najlepiej wyglądających gier jakie wydano w tym roku. Świetne efekty wybuchów, rozmycia ekranu, wysokiej rozdzielczości tekstury, efekt wilgoci i zabrudzeń na wizjerze a wszystko to dopracowane z dużą dbałością o najmniejsze szczegóły. Szczególnie ciekawie wyglądają również scenki kiedy kierujemy mechem bojowym, wprost chwilami nie można się oderwać. Należy również wspomnieć o świetnej optymalizacji silnika gry. Sprawia to, że pograć w pełnych detalach będzie mógł prawie każdy wyposażony w średniej klasy komputer (jednordzeniowy Athlon i GF 8800 wystarczyły zupełnie, na słabszych nie miałem okazji testować). W kwestii udźwiękowienia również nie ma no co narzekać, wszystko stoi na wysokim poziomie i doskonale pomaga wczuć się w klimat gry.Podsumowując, gra FEAR 2 jest bardzo dobrym produktem, który na pewno nie zostanie prędko zapomniany. Nie jest ona już taka straszna jak swój pierwowzór, ale mimo to dalej utrzymuje nas w świetnym klimacie od początku aż do samego końca (tu oczywiście czeka nas mała niespodzianka, nie aż taka jak w pierwszej części ale zawsze). Jej kupno po obecnej cenie można polecić głównie fanom i entuzjastom serii oraz wszystkim, którzy są zainteresowani grą w multi. Osoby które kupią grę tylko dla trybu single player mogą poczuć się trochę rozczarowane jeśli chodzi o stosunek długość gry/cena.