Czekając na premierę "Two Worlds II" byłem strasznie podekscytowany. Gdy już nadszedł ten dzień i dorwałem ją w swoje ręce, po kilku godzinach rozgrywki mogłem śmiało stwierdzić, że "Two Worlds II" jest grą niezbalansowaną. Oczywiście nie chodzi mi o całą grę, bo np. zbieranie rozmaitych przedmiotów jest całkiem ciekawie skonstruowane. Jednak, aby poznać szczegóły i dowiedzieć się jak ta gra wygląda naprawdę musicie zaglądnąć poniżej.
 
Bez zbędnego tłumaczenia, akcja drugiej części rozgrywa się około 5 lat po wydarzeniach mających miejsce w pierwszej odsłonie tego kultowego RPG'a. Lord Gandohar przejmuje władzę w prawie całym Antaloorze. Jednak to nie wszystko. Gandohar korzystając z okazji, że zdobył władzę, postanowił także uwięzić głównego bohatera oraz jego siostrę w zamku. O dziwo udaje im się uciec dzięki pomocy orków, z którymi nigdy wcześniej nie żyliśmy w dobrych relacjach. To bynajmniej dziwne, bo przecież w pierwszej części rżneliśmy je co nie miara. Fabuła gry nie jest zbyt rozbudowana, ale nie martwcie się - urozmaicają ją ciekawe przerywniki filmowe, dialogi oraz cała masa mini historyjek rodem z filmów fantasy.
 
Trochę tych minusów jest
Podobała wam się pierwsza część? Jeżeli tak to mam dla was dobrą wiadomość. W "Two Worlds II" jest kilka elementów, które zaczerpnięto z poprzedniej odsłony gry. Znajdziemy również kilka innowacji, które były oczywiście niezbędne. Jest nim chociażby rozwój naszej postaci. Zdobyte przez nas punkty doświadczenia możemy oczywiście przeznaczyć na udoskonalanie naszej postaci oraz naukę. Także tutaj dostaliśmy cztery możliwości kształcenia: wytrzymałości, siły, celności i siły woli. Pakując nasze pkt z umiarem w każdą umiejętność szybko orientujemy się, że nawet w połowie gry jesteśmy w stanie wygrywać pojedynki nawet z najbardziej wymagającymi przeciwnikami.
 

 
Bardzo ważnym elementem tej produkcji jest również kolekcjonerstwo. Rozmaite przedmioty takie jak instrumenty, buteleczki z lekarstwami, bronie, czy też kawałki zbroi i ubrań można wykorzystać. Przykładowo instrumenty - śmiało można nauczyć się na nich grać, niestety za nauke trzeba zapłacić. Po zebraniu kilku elementów zbroi lub przedmioty możemy ją odtworzyć albo dodać do już istniejącej broni. Dzięki temu możemy stworzyć coś nowego - wierzcie mi, czasami są to rzeczy naprawdę bardzo dziwne.
 
Wytwarzania broni jest w drugiej części "Two Worlds" dużo bardziej elastyczne. Każdy przedmiot możemy rozłożyć na kawałki, a następnie zbudować z nich coś zupełnie innego. Podobna sytuacja jest z kryształami, które znacząco wpływają na właściwości broni, gdy je w niej umieścimy. Możemy je także z niej wydobyć, gdy dany przedmiot nam się znudzi. Tak więc wszystko to zostało w pewnym stopniu zmienione.
 
Sytuacja z całą alchemią ma się bardzo podobnie. Większość przepisów na mikstury, które sami sporządzamy metodą "a może mi się uda zrobić coś fajnego" możemy zachować. Po wymieszaniu kilku składników powstaje jakiś napój, do którego przypisane są właściwości - nie zawsze dobre. Oczywiście do ich sporządzenia musimy mieć odpowiednie składniki, które także trzeba samemu zdobyć, co nie zawsze bywa łatwe. Mikstury prawie zawsze odstawiałem na dalszy plan, chociażby ze względu na to, że musiałem biegać po całej mapie za ich komponentami.
 

 
Dostaliśmy też możliwość włamywania się do domów i mieszkań. Uda nam się również wejść niezauważonym do niektórych budynków publicznych, ale to trochę bardziej skomplikowane zadanie, gdyż wszędzie kręcą się straże. Wracając do samych włamań. Jest to aspekty, który był już w pierwszej części gry, ale prawdę mówiąc chyba mało go się tam wykorzystywało. Teraz wydaje się on być dużo bardziej przydatny, ale nie jest to prosta sprawa. Przy włamaniu najczęściej musimy otwierać przeróżne rodzaje drzwi, a ta sztuka wymaga trochę cierpliwości i skupienia. Jeśli będziemy chcieli odryglować jakieś zamknięte przejście szybko i na tzw. "odwal się" to raczej nam się to nie uda, bo złamiemy sobie łom lub wytrych - w zależności od tego, czego używamy. Jeżeli już mowa o strażnikach, to bywają dziwni. Po prostu nie interesują się nawet większymi przestępstwami. Na przykład gdy wpadałem na nich w mieście (całkiem przypadkowo) to wzbudzałem u nich lekkie podejrzenia co do mojej osoby, ale gdy włamywałem się do domu jednego z mieszkańców to widząc mnie odwracają głowę i prawdopodobnie udawają, że nic się nie dzieje. To zachowanie wydaje mi się dziwne tym bardziej, że w pierwszej części było to zrobione podobnie, więc chyba w "Two Worlds II" powinno to być znacznie poprawione. Cóż, widocznie zabrakło czasu, aby dopracować ten element gry.
 
Na koniu...
Jazda konno w "Two Worlds II" jest krótko mówiąc bardzo toporna. Środek transportu, który powinien w tej części być jedną z ważniejszych rzeczy zszedł na boczny plan ze względu na to, że jest praktycznie w ogóle nie przydatny. Nie możemy teleportować się wraz ze swoim koniem. Poza tym nasza kobyła nie może znaleźć się zbyt daleko od nas, bo po prostu nie będzie się dało jej przywołać. Jest to także bardzo męczące, bo koń sprawia nam same kłopoty, gdy non stop musimy po niego wracać. Naprawdę wielka szkoda, że ten element gry został tak niedopracowany, ale to wina tylko i wyłącznie twórców, którzy o to nie zadbali.
 
Niestety, ale kolejną rzeczą, za którą muszę skrytykować "Two Worlds II" jest handel. Nie dość, że zakupy są nieopłacalne, to w dodatku zostały utrudnione. Wszystkie przedmioty jakie zbierzemy podczas rozgrywki oraz zdobędziemy poprzez wymianę są przypisywane i układane w jakiś dziwny do zrozumienia sposób. Kategorie same w sobie są w miarę zrozumiałe, ale umieszczane w nich przedmioty trochę nie pasują do siebie.
 

 
Cała mapa oraz sam dziennik z  zapiskami poszczególnych misji, questów i zadań pobocznych nie zostały specjalnie przemyślane. Brak jakiegokolwiek składu i równowagi jest porażający. Brak podziału na zadania główne, które musimy wykonać oraz te poboczne, które są ważne tylko gdy chcemy komuś pomóc z dobrego serca to naprawdę bardzo poważne ubytki. Może zostanie to naprawione jakimś patchem lub łatką, chociaż chyba sam w to nie wierzę. 
 
Całkiem nieźle
Graficznie cały świat wygląda wręcz pięknie. Po za małymi detalami jest znakomicie. Piękne widoki oraz miasta zawsze tętniące życiem są wręcz wspaniałe. Główny bohater również został bardzo dobrze dopracowany. Zmiany jego wygladu i uzbrojenia, nie dość że upiekszają naszą postać, ale także pozytywnie wpływają na naszą motywację do gry. Bez wątpienia gra zyskuje grafiką. Szkoda, że musi nadrabiać, a nie dodawać jej smaku.
Soundtrack jaki zastosowano w grze także nie jest zły. Ciekawe odgłosy walki oraz natury dodają grze i całemu światu "Two Worlds" życia.
 
Gra "Two Worlds II" zasługuje na mocną szóstkę w skali dziesięciu. Moglibyście zapytać dlaczego? Moim zdaniem gra ta ma zbyt dużo poważnych ubytków. Gra w porównaniu z pierwszą jej odsłoną prezentuje się znacznie lepiej, zwłaszcza pod względem grafiki. Długo i z niepewnością wyczekiwałem premiery. Ciagłe przekładanie terminu wpłynęło pewnie na jej wygląd, ale również na moją ocenę. Tak czy inaczej gra jest niezła, ale na pewno nie zaliczę jej do pretendentów do tytułu "gra roku".
 
Podziękowania dla serwisu GamersGate za udostępnienie nam gry do testów.