Gra oferuje bogaty arsenał broni, w którym między innymi znajdą się tak popularne bronie jak AK47, M4A1, SWD Dragunow, Uzi, RPG-18, przeciwlotnicza wyrzutnia rakiet, automatyczny shotgun, wyrzutnia granatów M79, karabin maszynowy M249, granaty, kusza, nóż. Jeśli się dobrze poszuka, można znaleźć XVI wieczny muszkiet. Dostępne są różne rodzaje amunicji, które inaczej zadają obrażenia w zależności od opancerzenia. Sprzedawcy oferują szeroki zestaw modyfikacji dla naszych pukawek, zwiększające celność, zasięg, szybkostrzelność lub dodające nowy celownik. Możemy założyć je sami, ale to wymaga umiejętności na wysokim poziomie.



Już w Boiling Poincie twórcy majstrowali przy systemie RPG, ale tutaj poszli o krok dalej. Wraz z postępami w grze zdobywamy doświadczenie, które prowadzi do awansu postaci. Z każdym levelem możemy wybrać jedną z 36 umiejętności. Pozwalają one np. na dokładniejsze celowanie z broni, szybszy sprint, zwiększenie udźwigu plecaka, strzelanie z dwóch broni jednocześnie i tak dalej.

Just Cry

Oprawa niestety nie powala. Zarówno graficzna jak i dźwiękowa. Modele postaci wyglądają kanciasto. W dodatku jest ich bardzo mało, przez co mamy wrażenia, że społeczeństwo niczym się nie różni. Nieźle wyglądają drzewa, woda i wybuchy, ale reszta prezentuje przeciętny poziom. Animacja ruchu istot też nie jest najlepsza - dziwnie szybko biega się podczas sprintu, truchła pokonanych układają się niekiedy w dziwaczny sposób lub po prostu znikają. Tak jak w Boiling Poincie i tutaj nie uniknięto błędów, zdarzają się sytuacje gdy człowiek chodzi po samochodzie, obiekty przenikają przez siebie a pojazdy nagle znikają. Szkoda, że praktycznie nikt nie jeździ samochodami po ulicach, których jest mnóstwo, więc na drogach świecą pustki. Zauważalnie więcej pojazdów porusza się po wodzie czy powietrzu aniżeli na lądzie. Dźwięk sam w sobie jest do zniesienia, w tle przygrywa klimatyczna muzyka ale jest problem z niektórymi brzmieniami. Raz słychać głosy postaci w trakcie dialogów a raz nie, odgłosy strzelającej broni nagle się urywają, nawet gdy my nadal prowadzimy ogień, czasami ustaje większość dźwięku, przez co wydaje się, że gramy z wyłączonymi głośnikami. W dodatku gra serwuje często crash'e do pulpitu bądź się zawiesza.



Koniec końców Xenus 2: White Gold to przyjemna produkcja, w której jest sporo do zrobienia i do zwiedzenia, np. starożytne ruiny, kryjące w sobie mnóstwo korytarzy i pułapek. Jest to dość udane połączenie gry akcji z RPG, brakuje jednak pierwszoosobowej kamery w pojazdach, zawadzają błędy i niedociągnięcia, ale można je przeboleć. Gorzej z tym, iż gra nie została wydana w Polsce, a co za tym idzie, nie ma polskiej wersji językowej, dlatego znajomość angielskiego jest zalecana. Pozostaje też problem z zakupem dla tych, którzy nie lubią dystrybucji cyfrowej. Na pewno jest to dobra gra, zapewni kilkanaście, jeśli nie kilkadziesiąt przygód na tropikalnych wyspach.

Podziękowania dla serwisu GamersGate za udostępnienie nam gry do testów.