Wrzuć do Unreal Engine’u grafikę z Borderlands, system osłon z Gears of War, tempo akcji oraz system rozwoju postaci z Call of Duty, wymieszaj, dobrze zoptymalizuj, zmieść to wszystko w około 700MB i Special Forces: Team X gotowe. To zaskakujące, że można stworzyć przyjemny wieloosobowy shooter, zajmujący tak niewiele miejsca na dysku. Niestety, serwerów nie jest dużo, jednak wystarczająco, by zawsze znaleźć parę do wyboru.

Mapy? Sami sobie stwórzcie…

Produkcja oferuje graczom bardzo fajny patent – możliwość tworzenia, a bardziej składania map wedle uznania. Lokacja dzieli się na trzy części, które możemy dobrać jak nam pasuje, a później system podlicza głosy i wygrywa kombinacja z największą ich ilością. Jest to bardzo fajne rozwiązanie, ponieważ dzięki kilku tym samym składnikom możemy zrobić zawsze nieco odmiennie smakujący tort. Liczba kombinacji jest ograniczona, więc prędzej czy później otoczenie robi się nudne. Gdyby dodano jeszcze kilka innych map ze swoimi charakterystycznymi częściami, zabawa byłaby zdecydowanie bardziej urozmaicona. Taką pomysłowość, w stosunku do rozwiązania problemu niezmienności plansz w grach, widzę po raz pierwszy i zdecydowanie zasługuje to na pochwałę. A order byłby za większą różnorodność wśród fragmentów służących do budowy poziomów.



Początkowo mamy dostęp do kilku niezbyt dobrych sztuk broni oraz do ograniczonego ekwipunku i umundurowania. Ogólnie mamy do wyboru bardzo dużą ilość wszelakiego sprzętu, jednak żeby cieszyć się w pełni jego wyborem, trzeba przebić się przez kilkadziesiąt poziomów rozwoju. Podstawą są dwie wersje karabinu Kałasznikowa, rkm Pecheneg, snajperka Dragunov oraz pistolet Colta. Szybko odchodzimy od tych pukawek i odblokowujemy kolejne. Nie każdy awans daje nam broń, ale zawsze coś zyskujemy z przejściem na wyższy poziom. Najszybciej odblokowujemy niezłe M4, później M14, a zanim do nich dojdziemy posiadamy już przydatne dodatki takie jak tłumik czy kolimator. Nie trzeba starać się dla każdej broni z osobna o akcesoria, mamy je już na stałe przypisane do postaci. Arsenał jest naprawdę pokaźny, możemy wybierać spomiędzy kilku wersji karabinów Kałasznikowa, popularnych broni jak M4, M60, Famas, RPK oraz snajperek Blaser lub M4 Bolt Action. Dostępny jest także oczywiście nóż, którym możemy wykonywać widowiskowe egzekucje, podczas których jesteśmy nieśmiertelni. Sekwencja podrzynania gardła jest prawdopodobnie nieprzerywalna, więc można wpakować nawet i cały magazynek w zamachowca, ale absolutnie nic mu się nie stanie, dopóki animacja nie zostanie zakończona. Perfidny błąd, który, mam nadzieję, będzie naprawiony. Każda pukawka różni się parametrami, ale generalnie starano się zachować równowagę między nimi. Dlatego coś, co jeden gracz uważa za złom, dla innego może być użytecznym sprzętem.



Customizacji podlega także nasz ubiór. Wybierać możemy spomiędzy kilku twarzy bohaterów, kilkunastu nakryć głowy, przeróżnych kamizelek taktycznych, spodni, kamuflażów, w jakim będzie występować nasz żołnierz, oprzyrządowania oraz umiejętności. Dysponujemy dwoma rodzajami zdolności: aktywną oraz pasywną. Tej pierwszej musimy użyć, by zadziałała przez krótki okres czasu i daje nam zwiększoną precyzję strzałów, potężniejsze obrażenia czy wykrycie wszystkich przeciwników na mapie. Biegłość pasywna z kolei, działa przez cały czas i pozwala naszej postaci na automatyczne regenerowanie zdrowia, wykrywanie min, zabranie większej ilości amunicji czy rozbudowanie plecaka. Możemy wybrać tylko po jednej z każdego rodzaju umiejętności na raz, ale możemy je zmieniać w przerwach pomiędzy meczami. Podobnie jak podręczny ekwipunek, na który standardowo mamy 2 sloty. Wspomóc się możemy apteczką, granatami, psami bojowymi, minami czy paczką amunicji. Trzeba wspomnieć o fatalnej sztucznej inteligencji psiaków, które zachowują się bardzo nieracjonalnie, chociażby ignorując stojącego metr dalej przeciwnika. Od czasu do czasu podbiją nam statystyki, wbijając komuś efektownie w gardło swoje kły. Rozgrywkę obserwujemy z perspektywy trzecioosobowej, zupełnie tak, jak we wspomnianym na początku Gears of War. Z tej produkcji zaczerpnięto system osłon, który w Team X sprawdza się znakomicie.