Ta szczęśliwa chwila była początkiem końca. W głównej bazie zapanował chaos, Generał wywrzaskiwał rozkazy. Marines, bez pancerzy przenieśli się portalem fazowym, my jednak musieliśmy lecieć na piechotę. Ociężałe maszyny doniosły nas kilka minut za późno… nie było po nich śladu, jedynie złom po budynkach. Straciliśmy wszelki kontakt z bazą, nie mieliśmy już portali dla piechoty, aby wysłali nam wsparcie. Nie mieliśmy wyszkolonego dowódcy. Postanowiliśmy ruszyć prosto na gniazdo obcych, do którego właśnie dochodzimy. Po drodze, udało nam się dorwać kilka ich żywych struktur, na ścianach jest coraz więcej tego paskudztwa, które rozrasta się powoli po całej bazie. Musimy być blisko… .



Profesor H. Farnsles, lat 53. Miejsce zamieszkania: Ziemia. Identyfikator: #654285

//Raport z badań nad gatunkami obcej rasy Khaara.

Khaara jest to obca rasa, która potrafi ewoluować zgodnie z własnym zamiarem, chwilę po wykluciu z jaja, które wyrastają w pobliżu gniazd. Potrafią się komunikować z osobnikiem alfa, będącym zasymilowanym z gniazdem, w sposób telepatyczny i nie ogranicza się to tylko do prostych rozkazów „będę rozwijał inwazję tutaj” czy „uwaga, zagrożenie”, lecz może zwyczajnie z nimi rozmawiać. Ich ekosystem rozwija się w zastraszającym tempie, poprzez łańcuch torbieli (z ang. cyst), które wywołują rozrost inwazji – zielonej, pulsującej masy. Na natarcia osobnik alfa może wywołać poprzez powiązanie z gniazdem, rozrost struktur wydobywających ten sam surowiec, co nasze ekstraktory oraz kilka rodzajów narośli – leczących, wywołujących kamuflaż (całkowitą niewidzialność dla ludzkich oczu nie tylko osobników, ale również samej inwazji), wytwarzających enzym, pozwalający na ataki specjalne osobników i różne narośle, zapewniające możliwość ewolucji każdego z stworzenia Khaara. Potrafią one wykształcić zaraz po wykluciu kamuflaż, prędkość, ciche poruszanie się, szybsze wytwarzanie enzymu, pancerz czy regenerację. Do tego Gniazdo jest w stanie nauczyć osobniki specjalnych zdolności, pokroju szarży czy wywarzania trucizny.
Tak szybka możliwość ewolucji i rozrostu inwazji stwarza z Khaara bardzo śmiercionośnego przeciwnika, co w połączeniu z inteligencją stojąca na równi z ludzką może przynieść katastrofalne skutki w przyszłych starciach. Podczas badań udało mi się odkryć, iż czerpiąc ten sam surowiec co my, pojedyncze osobniki są w stanie wyewoluować zgodnie z własną wolą w inny okaz, im większą masę osiągając, tym więcej surowca płacąc.



Poniżej zamieściłem listę zbadanych okazów:

-Skulk
Przypominający psa z mocną szczęką, rozdwojoną od dołu, pozwalającą na przegryzienie się przez wszystkie pancerze naszej armii, włącznie ze strukturami. Jego kończyny, zakończone ostrymi pojedynczymi szponami nie służą do ataku, acz do przemieszczania się po każdej powierzchni. Wykorzystują tę umiejętność do napadów z ukrycia, często chowając się w miejscach zacienionych pod sufitem. Potrafią nauczyć się skoku oraz eksplozji, która nie tylko poświęca danego osobnika, ale również zadaje silne obrażenia otoczeniu.

-Gorge
Najmniej niebezpieczny ze wszystkich, trzyma się w obrębie inwazji i pomaga w jej rozwoju, dzięki wypluwanej przez niego chmurze gazu, przyspieszającego rozrost oraz regenerację. Może również „zasadzać” narośl, atakującą zagrożenie dla inwazji oraz wytwarzać twarde bloki, którymi często taranują przejścia. Mechanizmem obronnym Gorge’a jest umiejętność wystrzeliwania trującej śliny na pokaźną odległość, natomiast nauczyć może się skoncentrowanej dawki enzymu przeżerającego struktury.