Zmęczony wojną klan, który poniósł straty w ostatnich bitwach, również z łatwością zgodzi się na traktat pokojowy. Podczas zabawy w Shoguna 2 zdążyłem zauważyć, że sztuczna inteligencja lubi wojować, szczególnie z graczem, a chętnie podpisuje pakty pokojowe z sąsiadami. Zadziwiająco są to mocne traktaty, gdyż proponując im niekorzystne zupełnie dla siebie warunki, oni potrafili je odrzucić. I rzeczywiście, niekiedy większy problem stanowił sojusznik naszego wroga, uniemożliwiając dojście własnych armii przez jego ziemie na terytorium przeciwnika.



Nierzadko, podczas ewidentnej przewagi liczebnej wroga, który zbliża się do naszych granic, do akcji wkroczą specjalni agenci. Gejsze wraz z ninją zajmą się mordowaniem wysokich rangą oficerów lub sabotują bramę, dzięki czemu podczas oblężenia w trybie bitewnym będzie ona od razu otwarta. Metsuke jest kimś na wzór niemieckiego gestapo - to wewnętrzna policja, w służbie Dajmio (przywódca klanu), przekupują wrogie armie, dbają o morale własnej, porywają i osądzają wrogich agentów. Misjonarz i mnich nawracają ludzi na wyznawaną przez siebie religię, pierwszy z nich na chrześcijaństwo, a drugi na buddyzm. Wyjątkową jednostką jest jeszcze generał, który mobilizuje armię, poprawia jej morale i zdolność bojową. Wyżej wymienieni osobnicy zdobywają doświadczenie za każdą wykonaną akcję i awansują dokładnie tak, jak w grach RPG. System awansu jest identyczny - rozdzielamy punkty na umiejętności i dobieramy odpowiednią cechę specjalną. Każda profesja ma inne drzewko umiejętności np. ninja ma większą szansę na udany zamach czy sabotaż bramy, ciszej się skrada, a generał potrafi o wiele lepiej zarządzać obroną zamku lub sprawia, że jednostki u jego boku są efektywniejsze w walce. Po szczegóły zapraszam do wewnętrznej Wikipedii zawartej w Shogunie 2 zwanej Encyklopedią Total War. Jest tam wszystko, co dotyczy produkcji, znajduje się mapa Japonii z zaznaczonymi wszystkimi 65 prowincjami, drobiazgowo opisani są agenci specjalni, wszystkie jednostki wojskowe, rody i wiele więcej. Wszystkiego można dowiedzieć się na miejscu, a poszukiwania informacji ułatwiają hiperłącza.



This is Japan!

Warstwa bitewna to coś, co "Szoguni" lubią najbardziej. Generalnie większość jest tutaj podobna, a nawet identyczna, jak w poprzednich odsłonach. Na polu bitwy króluje piechota z bronią krótkodystansową, kawaleria, łucznicy, machiny oblężnicze, żołnierze z bronią palną oraz okręty wojenne. Każda jednostka ma inne cele na polu walki, łucznicy rażą z dystansu każdego, kto będzie w zasięgu, ale w walce z bliska przegrają z innym oddziałem, kawaleria wycina wszystkich w pień, oprócz żołnierzy z Yari, czyli odpowiedników pikinierów. Trzon armii stanowią samuraje ze swoimi katanami lub innymi brońmi. To oni stanowią główne natarcie, kawaleria flankuje i goni uciekające wojska przeciwnika. Łucznicy najlepiej jednak sprawdzają się podczas obrony fortu, gdzie przeciwnik musi przebyć drogę do murów zamku, sforsować bramę lub wspiąć się na nią. Zanim jednak do tego dojdzie, łuki naszych samurajów przerzedzą nieco formacje oponenta. Bardzo ważne są morale naszych podwładnych. Jeśli dostajemy baty, wróg ma przewagę liczebną lub kawaleria uderza, bardzo szybko tracimy żołnierzy a razem z nimi ducha walki wojskowych. Z kolei jeśli to my jesteśmy na wygranej pozycji, atakujemy od tyłu, likwidujemy nieprzyjacielskiego generała, a nasz dowódca znajduje się w walce i wspiera oddziały, odwaga jednostek rośnie, a przeciwników maleje. Kończy się to masowym odwrotem i wyrżnięciem uciekających przez kawalerię.