Jeśli mamy ruszyć z miejsca to mieszkańcy też muszą zrobić krok do przodu. Budowa placówek oświatowych, szczególnie tych wyższego szczebla przynosi korzyści w postaci znacznie lepiej ułożonych obywateli, co zmienia nasze miasto niebagatelnie. Fabryki stają się nowocześniejsze. Zaczynają wytwarzać znacznie mniej zanieczyszczeń, zanikają też przestępstwa. W samym życiu również lepiej sobie radzą nie powodując przykładowo pożarów. Inwestycja w edukacje po prostu się opłaca i w konsekwencji oszczędza nam wydawania kasy na kolejne posterunki policji czy remizy strażackie. Poziom zdrowia również jest bardzo ważny. Chorzy obywatele niespecjalnie nam się przydadzą, więc bardzo istotne jest to, byśmy zadbali o służbę zdrowia. Jej niski poziom to jedna z głównych przyczyn opuszczania przez simów naszego miasta.



SimCity to produkcja strategiczno-ekonomiczna, dlatego tak ważne jest tutaj odpowiednie planowanie ruchów i branie poprawki na to, że wszystko jest jedną wielką symbiozą. Jeśli naszą aglomerację trapić będzie „choroba”, np. w postaci zakorkowanych ulic, to ucierpią na tym wszyscy, a ostatecznie i my jako głównodowodzący. Z tego też powodu rozsądnym jest analizować wszystkie statystyki, które gra oddaje nam do dyspozycji. Poziom zanieczyszczeń, statystyki migracji obywateli, ich poziom zadowolenia – bacznie obserwujemy po prostu wszystko. Na dodatek informacje te podawane są w ładnej formie graficznej. Warto z tego korzystać, bo kierowanie miastem opiera się na brutalnej matematyce, która może okazać się dla nas nieubłagana.

W porównaniu do poprzedniej odsłony zrezygnowano z możliwości formowania terenu. Mamy już gotowe miejsca o różnej rzeźbie, której nie możemy w żaden sposób sami modyfikować. Zatwardziali fani serii na pewno nie ucieszą się z tego faktu, ale mi osobiście to nie przeszkadza. Co innego wielkość map. Są absurdalnie małe i z czasem problemem jest sensowne rozbudowanie miasta. Każdy region, oprócz swojej rzeźby, ma też różne surowce. Jedne miejsca posiadają więcej rudy i węgla, inne ropy. Wybór istotnie wpłynie na dalszy rozwój i charakterystykę naszej mieściny. Początkowo możemy skupić się na kopalnictwie, ale zawsze warto mieć plan awaryjny, gdy najważniejsze surowce się wyczerpią. Wtedy trzeba „przekwalifikować” aglomeracje na turystyczną albo hazardowa, lub pójść w nowoczesne technologie i stworzyć drugą Dolinę Krzemową. Specjalizacja miasta zależy tylko i wyłącznie od naszych preferencji.



Jako, że tereny nie powalają wielkością, to trzeba sobie radzić z tym co mamy. By nie było za trudno, oddano nam możliwość rozbudowy poszczególnych elementów w mieście. Choćby elektrownie. W przypadku niedoborów energii zamiast budować kolejną, lepiej zmodernizować starą, tak by nie tylko wytwarzała więcej energii, ale i mniej zanieczyszczeń. To samo dotyczy szkół. Nie ma sensu budowanie drugiej podstawówki, skoro mamy możliwość dobudować piętro do istniejącej. Opłaca się to nie tylko z powodu miejsca, które zajmujemy, ale i względów czysto ekonomicznych. Należy również pamiętać o rozbudowie dróg i komunikacji miejskiej. Z czasem dwupasmowe jezdnie doprowadzą do katastrofy. Modernizujemy je wraz z wzrostem ilości mieszkańców. Rozładuje to korki, ale i umożliwi dalszy rozwój okolicznych budynków. Jeśli pozwala na to budżet, inwestujemy w autobusy i tramwaje. To także wpłynie na płynność ruchu i szczęście obywateli.

By urozmaić zabawę mieszkańcy jak i rada miasta stawiają przed nami najróżniejsze wyzwania, których wykonanie owocuje wzrostem poparcia i w niektórych wypadkach powiększeniem naszego salda. Cele te są bardzo urozmaicone. Czasem mieszkańcy proszą o proste rzeczy jak wybudowanie placu zabaw, innym razem marzy się im jakaś droga atrakcja turystyczna. Jedne prośby jesteśmy w stanie spełniać natychmiastowo, inne zaś wymagają odłożenia w czasie z różnych względów. Oczywiście nikt nie zmusza nas do realizowaniach tych zadań, ale szkoda byłoby tego nie robić. Zmniejsza to monotonię zabawy, daje nam jakieś motywacje, zaś mieszkańcy staja się szczęśliwsi, co obwieszczają nam krótkimi sentencjami przedstawionymi w chmurkach dialogowych.